رواية عايزني اتجوز طليق اختي
نمشى احسن
اخو نور اتفضلوا ولسه هيمسك اسيل غسان سحبها جوا حضنه وغيره وڠضب
ودخلوا وقعدوا
مروان بهمس لاسيل
مروان بهمس اسيل
اسيل نعم
مروان ابداى الكلام
اسيل بهدوء عمو
ابو نور نعم يابنتى
اسيل بهدوء ممكن اروح اشوف نور
ام اسيل بابتسامه اكيد تعالى يا حبيبتى ومشت اسيل بصت لمروان بضحك وغمزتله
غسان نعم
مروان ابدا
غسان بحمحمه احم عمى خالد احنا لينا الشرف ان نطلب ايد الانسه نور لاخويا مروان دا بعد موافقه حضرتك
خالد الاب وانا ليا الشرف ومش هلاقى لنور احسن من الاستاذ مروان
وقعدا يتكلموا احم انا معرفش فى الكلام دا انا اخرى اقرى الفاتحه بس
عند نور
نور الله انتى مين ياقمر
اسيل انا مرات غسان وانتى
نور انا نور هوا انتى عندك كام سنه يا صغنن
اسيل بغيظ متقوليش صغنن دى انا بتضايق منها وانا عندى ١٨ وتلات شهور
نور ياااه دا انا اكبر منك بتلات سنين
اسيل بطفوله عندك كام سنه
نور ٢٢سنه
اسيل پخوف وخفوت ممكن نكون اصحاب
برا
خالد الاب انده اختك يا عمرو
عمرو حاضر ودخل ندها ونده اسيل وطلعوا ونور قدمت الشربات وقعدت جنب باباها
عمرو بهدوء بما اننا قاعدين وكدا انا حابب انى اطلب من الاستاذ غسان ايد اخته الانسه اسيل
بعد مرور تلات اسابيع
اليوم هوا ليله اول امتحان لاسيل وهيا خاېفه
غسان ببرود اطلعى برا كام مره طردتك انتى معندكيش دم
اسيل بكسره وخفوت وۏجع بجانبها انا اسفه مش هتتكرر تانى ومشت وهيا تتأوه بصمت من جانبها الذى يؤلمها
غسان بسخريه شويه وهتيحى تانى زيها بالظبط مفيش دم ولا احساس ولا كرامه
اسيل بۏجع والم ااه مش قادره تانى ااه
واخدت مسكن وظبطت المنبه على الساعه اتنين قبل الفجر ونامت من التعب
عند غسان استغرب انها مجاتش تانى وقال يمكن نامت ونام
المنبه رن واسيل قامت بتعب وقعدت تذاكر وبعدين اتوضت وصلت الفجر وقعدت تذاكر تانى
وجات الساعه سبعه وامتحانها الساعه تسعه جهزت الفطار وخبطت على الباب خفيف وقالت ببرود غسان الفطار ودخلت قعدت تذاكر واخدت شاور يفوقها وذاكرت تانى وجهزت وطلعت لقت غسان بياكل
غسان مش هتاكلى
اسيل بهدوء لا شباعه بالهنا والشفا وكانت ماشيه
غسان باستغراب راحه فين
اسيل بيرود راحه الامتحان وطلعت من غير رد منه
غسان بندم يااااه نسيت انها فالامتحانات يبقى جاتلى امبارح كانت متوتره
